Even geleden...
Door: Manouk
Blijf op de hoogte en volg Manouk
28 Mei 2015 | Zuid-Afrika, Kaapstad
Hoi hoi,
Daar ben ik weer, het is een hele tijd geleden dat ik mijn laatste verslag heb geschreven. Mijn ouders en Erik zijn langsgekomen waarmee ik druk ben geweest en veel mee heb gedaan. Mijn ouders heb ik op de dag van aankomst verrast met ballonnen, champagne en lekkers omdat zij beiden jarig zijn geweest. Zij hadden mij niet toeterend verwacht in hun badkamer dus dat was voor hen een hele verassing! Grappig was hun reactie daarop. Ze waren zo blij mij te zien en ik hen dat we heel wat tijd nodig hadden bij te kletsen. Ook vond ik het leuk dat Erik was langsgekomen, ook hem getrakteerd op champagne natuurlijk, het is een hele belevenis het samen te vieren aan de andere kant van de wereld! Gek om hen weer te zien ook wel, je hebt hier zo je eigen leven, en dan komen er mensen uit je 'oude leven' langs. Leuk en apart!
Inmiddels ben ik nu al weer ruim over de helft van mijn tijd in Kaapstad. De tijd gaat snel, de laatste loodjes van stage beginnen nu te tellen, zoals het analyseren van de training die ik heb gegeven en de laatste coaching gesprekken. Een raar gevoel is het, te beseffen dat ik nog maar één maandje (30 dagen) stage zal lopen. Wel fijn vind ik het te weten dat mijn ouders nu weten wat ik hier doe en met welke mensen ik werk. Aangezien zij erg bezorgd waren voordat ze de groep hadden ontmoet. Nadat zij de groep hadden ontmoet begrepen ze me eindelijk beter en konden ze zich beter voorstellen waarover ik al die tijd praatte. Ze vonden de groep vriendelijk en vroegen zich achteraf af waarom ze zich zulke zorgen hadden gemaakt. Nou mam en pap, heel erg bedankt voor jullie bezoek ik heb er echt van genoten!! Ik heb heel veel gehad aan jullie steun en nog steeds.
Naast stage ben ik 2 weekjes vrij geweest, waarvan ik 1 week samen met Erik de garden route deels ben gaan doen. Het was fijn even van Kaapstad weg te zijn en wat anders te zien dan alleen maar tuterende auto's en gillende / langzame Afrikanen in een stroming. We hebben plaatsen gezien waaronder Hermanus, Mosselbay, Jeffreys bay, TTsitsikamma, Port Elizabeth, Oudtshoorn (waar ik mijn ouders weer heb gezien), Barrydale, Swellendam en Stellenbosch. Ook hebben we Route 62 gereden wat veel leuker was dan die dooie snelweg. Ik heb mijn ogen uitgekeken naar de bergen, de zonsondergang, de lange wegen waar af en toe 1 auto rijdt, auto's met aanhangwagens waarin tientallen Afrikanen waren gestopt en die gewoon de normale snelheid aanhielden. In Nederland zou dit never nooit worden geaccepteerd, maar hier.... Hier kan alles, werkelijk. Af en toe vroeg ik me weleens af of die mensen die in die aanhangwagen zaten niet bang waren dat er een auto bovenop ze zou botsen. Ze zouden dan opslag dood zijn, geen twijfel mogelijk.
Ook ben ik in mijn vakantie nog jarig geweest. Die dag ben ik met mijn ouders naar Robben Island geweest, waar Nelson Mandela gevangen heeft gezeten. Was leuk om te zien, maar ik moet zeggen dat ik er meer van had verwacht in de zin van een oud gebouw waar ik de sfeer nog kon voelen. Dit had ik nu niet aangezien het een vrij nieuw gebouw is.
Daarna zijn we lekker in het zonnetje een crazy muffin gaan eten, haha mam en pap hadden even moeite met iets gezonds te kiezen zonder al te veel kleurstof. Vooral pap was niet zo'n fan.
'S avonds ben ik eerst gaan boxen in de buitenlucht (best frisjes) en daarna gaan uiteten bij Mama Africa met mijn ouders, Myrthe en Erik. Er werd op het einde speciaal voor mij gezongen, werd even overdonderd, pap had dit geregeld erg lief!
Dat was de vakantie, verder heb ik gisteren nog een training gegeven wat voor mij wel een hoogtepunt was aangezien ik nu een product heb om in te leveren op school. De training ging over weerbaarheid en denkpatronen. De meest simpele theorieën waren al pittig om aan de groep uit te leggen, het niveau lag echt laag. Mensen lagen te slapen op tafels of waren wat anders aan het doen. Niet echt motiverend voor ons om dan een training te geven waar je echt wel trots op bent en veel moeite in hebt gestoken... Maar ja, verslaafden die gaan hun eigen gang helaas.
Nu wordt er momenteel voor iedereen van de groep een baan gezocht zoals werken bij de carwash, of bij een café in de keuken afwassen. Goed initiatief van mijn begeleider en de manager van het project, maar ook erg tricky aangezien de vraag heerst of ze wel wíllen werken. Dat weten we helaas pas na het einde van het project.
Dit was het wel voor zover... In de laatste weken gaan Myrthe en ik nog een kleine roadtrip doen, het plan is naar Tsitsikamma te gaan om te gaan bungee jumpen en met haaien te gaan zwemmen, maar of ik dit wil doen is nog de vraag :P.
Hoe is het daar met jullie? Altijd leuk om iets terug te horen natuurlijk :)
Groetjes xxxx
Daar ben ik weer, het is een hele tijd geleden dat ik mijn laatste verslag heb geschreven. Mijn ouders en Erik zijn langsgekomen waarmee ik druk ben geweest en veel mee heb gedaan. Mijn ouders heb ik op de dag van aankomst verrast met ballonnen, champagne en lekkers omdat zij beiden jarig zijn geweest. Zij hadden mij niet toeterend verwacht in hun badkamer dus dat was voor hen een hele verassing! Grappig was hun reactie daarop. Ze waren zo blij mij te zien en ik hen dat we heel wat tijd nodig hadden bij te kletsen. Ook vond ik het leuk dat Erik was langsgekomen, ook hem getrakteerd op champagne natuurlijk, het is een hele belevenis het samen te vieren aan de andere kant van de wereld! Gek om hen weer te zien ook wel, je hebt hier zo je eigen leven, en dan komen er mensen uit je 'oude leven' langs. Leuk en apart!
Inmiddels ben ik nu al weer ruim over de helft van mijn tijd in Kaapstad. De tijd gaat snel, de laatste loodjes van stage beginnen nu te tellen, zoals het analyseren van de training die ik heb gegeven en de laatste coaching gesprekken. Een raar gevoel is het, te beseffen dat ik nog maar één maandje (30 dagen) stage zal lopen. Wel fijn vind ik het te weten dat mijn ouders nu weten wat ik hier doe en met welke mensen ik werk. Aangezien zij erg bezorgd waren voordat ze de groep hadden ontmoet. Nadat zij de groep hadden ontmoet begrepen ze me eindelijk beter en konden ze zich beter voorstellen waarover ik al die tijd praatte. Ze vonden de groep vriendelijk en vroegen zich achteraf af waarom ze zich zulke zorgen hadden gemaakt. Nou mam en pap, heel erg bedankt voor jullie bezoek ik heb er echt van genoten!! Ik heb heel veel gehad aan jullie steun en nog steeds.
Naast stage ben ik 2 weekjes vrij geweest, waarvan ik 1 week samen met Erik de garden route deels ben gaan doen. Het was fijn even van Kaapstad weg te zijn en wat anders te zien dan alleen maar tuterende auto's en gillende / langzame Afrikanen in een stroming. We hebben plaatsen gezien waaronder Hermanus, Mosselbay, Jeffreys bay, TTsitsikamma, Port Elizabeth, Oudtshoorn (waar ik mijn ouders weer heb gezien), Barrydale, Swellendam en Stellenbosch. Ook hebben we Route 62 gereden wat veel leuker was dan die dooie snelweg. Ik heb mijn ogen uitgekeken naar de bergen, de zonsondergang, de lange wegen waar af en toe 1 auto rijdt, auto's met aanhangwagens waarin tientallen Afrikanen waren gestopt en die gewoon de normale snelheid aanhielden. In Nederland zou dit never nooit worden geaccepteerd, maar hier.... Hier kan alles, werkelijk. Af en toe vroeg ik me weleens af of die mensen die in die aanhangwagen zaten niet bang waren dat er een auto bovenop ze zou botsen. Ze zouden dan opslag dood zijn, geen twijfel mogelijk.
Ook ben ik in mijn vakantie nog jarig geweest. Die dag ben ik met mijn ouders naar Robben Island geweest, waar Nelson Mandela gevangen heeft gezeten. Was leuk om te zien, maar ik moet zeggen dat ik er meer van had verwacht in de zin van een oud gebouw waar ik de sfeer nog kon voelen. Dit had ik nu niet aangezien het een vrij nieuw gebouw is.
Daarna zijn we lekker in het zonnetje een crazy muffin gaan eten, haha mam en pap hadden even moeite met iets gezonds te kiezen zonder al te veel kleurstof. Vooral pap was niet zo'n fan.
'S avonds ben ik eerst gaan boxen in de buitenlucht (best frisjes) en daarna gaan uiteten bij Mama Africa met mijn ouders, Myrthe en Erik. Er werd op het einde speciaal voor mij gezongen, werd even overdonderd, pap had dit geregeld erg lief!
Dat was de vakantie, verder heb ik gisteren nog een training gegeven wat voor mij wel een hoogtepunt was aangezien ik nu een product heb om in te leveren op school. De training ging over weerbaarheid en denkpatronen. De meest simpele theorieën waren al pittig om aan de groep uit te leggen, het niveau lag echt laag. Mensen lagen te slapen op tafels of waren wat anders aan het doen. Niet echt motiverend voor ons om dan een training te geven waar je echt wel trots op bent en veel moeite in hebt gestoken... Maar ja, verslaafden die gaan hun eigen gang helaas.
Nu wordt er momenteel voor iedereen van de groep een baan gezocht zoals werken bij de carwash, of bij een café in de keuken afwassen. Goed initiatief van mijn begeleider en de manager van het project, maar ook erg tricky aangezien de vraag heerst of ze wel wíllen werken. Dat weten we helaas pas na het einde van het project.
Dit was het wel voor zover... In de laatste weken gaan Myrthe en ik nog een kleine roadtrip doen, het plan is naar Tsitsikamma te gaan om te gaan bungee jumpen en met haaien te gaan zwemmen, maar of ik dit wil doen is nog de vraag :P.
Hoe is het daar met jullie? Altijd leuk om iets terug te horen natuurlijk :)
Groetjes xxxx
-
01 Juni 2015 - 15:34
Knakworstje:
Hier gaat alles goed hoor, het is alleen een beetje koud en m'n voetjes bevriezen. Gelukkig heb ik net even lekker chocolademelk gedronken en nu gaat het stukken beter.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
